WPROWADZENIE do GERMANISCHE HEILKUNDE®
dr med. Ryke Geerd Hamer
SBS - SENSOWNY BIOLOGICZNY PROGRAM NATURY
Objawy, które dzisiejsza medycyna uważa za jedną, zamkniętą w sobie jednostkę chorobową, są według 5 Praw Natury Germańskiej Heilkunde przejściowymi symptomami, występującymi w przebiegu Sensownego (celowego) Biologicznego Specjalnego Programy Natury (SBS®), który został wypracowany podczas milionów lat rozwoju ewolucyjnego i miał (ma) za zadanie pomóc jednostce w przeżyciu. W Przebiegu SBS®-u na danym organie mamy do czynienia z wieloma zmieniającymi się objawami. Dla medycyny oficjalnej każdy z tych objawów ma swoją własną nazwę, stanowi oddzielną "chorobę".
Inaczej jest w Germańskiej Heilkunde! Właściwie w nomenklaturze "Germańskiej" nie powinno wystąpić określenie "choroba", rozumiane jako niechciane zjawisko. Jest to zawsze chciany przez naturę, limitowany czasowo objaw, występujący w przebiegu programu (SBS®) konkretnej części organu. Dr Hamer używa nazewnictwa "chorób" medycyny szkolnej, w celu ułatwienia czytelnikowi orientacji, ale są to jedynie nazwy. Pod tymi nazwami rozumiane są zupełnie inne zależności.
Przypomnijmy sobie biologiczną wiedzę ze szkoły:
Człowiek powstaje wskutek podziału komórek, który zaczyna się w momencie połączenia się rozrodczej komórki żeńskiej z rozrodczą komórką męską (zapłodnienie). W procesie tym wykształca się "budulec" z którego natura tworzy żywy organizm. Rozróżniamy trzy rodzaje "materiału budowlanego". Z niego powstaje organizm wszystkich zwierząt wyższych. Tym "materiałem budowlanym" są trzy listki zarodkowe: endoderma, mezoderma i ektoderma. Z nich rozwijają się wszystkie komórki. Pod względem budowy histologicznej mamy ich trzy rodzaje: są to komórki endodermalne, komórki mezodermalne i komórki ektodermalne. Każdy rodzaj komórek tworzy tkanki, odpowiednie do ich budowy histologicznej. Rozróżniamy więc (pod kątem podziału histologicznego) tkankę endodermalną, tkankę mezodermalną oraz tkankę ektodermalną.
Kilka różnych tkanek zajmujących wspólne terytorium i pełniących skoordynowane funkcje nazywa się narządem (apparatus, organum, gr.organnon). Narząd składa się z zespołu komórek (i ich istoty międzykomórkowej) pełniących swoiste dla narządu funkcje. Takie komórki noszą nazwę miąższu. Natomiast tkankę, która stanowi "rusztowanie" narządów i która odżywia wszystkie komórki miąższowe, nazywamy zrębem (gr. stroma). We wszystkich narządach jest ona zawsze pochodzenia mezodermalengo. (gr. parenchyma). Natomiast miąższ może być zbudowany z komórek endodermalnych lub mezodermalnych. Oprócz tego narządy wyposażone w przewody odprowadzające, posiadają dodatkowo tkankę ektodermalną. Ta tkanka wyścieła (intima) te przewody. Ponadto pochodzenia ektodermalnego jest nabłonek płaski, którym dodatkowo pokryte są niektóre narządy (czy ich części).
W Germańskiej Heilkunde tzw.choroby, czyli objawy, dzielimy według przynależności do tych trzech listków zarodkowych. Pochodzenie tkanki, powstałej z listków zarodkowych symbolizują w Germańskiej Heilkunde trzy kolory. Mówimy o częściach narządów powstałych z tkanki endodermalnej, o częściach narządów powstałych z tkanki mezodermalnej (mezodermy archaicznej i mezodermy nowej) oraz o częściach narządów powstałych z tkanki ektodermalnej.
⇐ Nerka z jej histologicznymi częściami
I tak np. narząd nerka składa się z wielu funkcjonalnych części: z systemu cewek zbiorczych (endoderma), z miąższu nerki (mezoderma), z kielichów, miedniczek nerkowych oraz z moczowodu (wyściełane ektodermą).
Każda z tych części nerki różnego pochodzenia zarodkowego, a więc odmiennej budowy histologicznej, powstała w różnym czasie rozwoju ewolucyjnego i spełnia różne funkcje. W momencie DHS®-u każda z tych części "reaguje" - sterowana przez swój ośrodek w mózgu (relais) - na specyficzny, konkretny rodzaj treści konfliktowej. I tak inny SBS® przechodzi cewka zbiorcza, inny SBS® ma miąższ nerki, a jeszcze inny SBS® jest charakterystyczny dla kielichów, miedniczek oraz moczowodu.
Jeżeli zostanie postawiona diagnoza, to musimy wiedzieć, jaka część histologiczna tego narządu powoduje objawy "chorobowe". Nie wystarczy nam informacja, że np. "chora" jest nerka. Musimy wiedzieć, która jej histologiczno-funkcjonalna część powoduje "chorobę". W przypadku nerki mamy 5 takich części: są to cewka zbiorcza, miąższ nerki, kielichy, miedniczki oraz moczowód. I każda z nich ma swój własny SBS®.
Dr. Ryke Geerd Hamer