Chronologia tłamszenia odkrycia
Dr Hamer w celu dokładnego zbadania swojej pracy habilitacyjnej składa ją na Uniwersytecie w Tübingen. Uniwersytet wzbrania się przed jej zbadaniem i w tajemniczych okolicznościach ją odrzuca. Praca habilitacyjna jest do dnia dzisiejszego (1998) nie zamknięta, ponieważ oficjalne jej zbadanie do dnia dzisiejszego nie miało miejsca.
- dr Hamer mówi o swoim odkryciu oficjalnie w niemieckiej telewizji ARD
- Dr Hamer otwiera szpitale dla swoich pacjentów. Kilkakrotnie zostają one zamknięte pod wspólnym naciskiem urzędów,sądów,prasy oraz organizacj mających na celu pomoc chorym na raka. Pacjenci zostają dosłownie "wysadzeni" na ulicę. Wszelkie petycje i prośby, ze strony pacjentów,o oficjalne zbadanie Nowej Medycyny pozostają bez odzewu,albo zostają zwrócone z dopiskiem "sprawa wykracza poza kompetencję urzędu". Dr Hamer jest pilnowany przez Interpol. Tylko bulwarowa prasa donosi o nim sporadycznie i to w bardzo niepoważnej formie.
1986
Uniwersytet w Tübingen, wyrokiem sądowym, zostaje zobowiązany do przeprowadzenia obrony pracy habilitacyjnej. Mimo tego wyroku, zwleka z tym do dnia dzisiejszego
Prof. Hanno Beck, profesor historii nauk przyrodniczych , którego żona zmarła na raka wskutek tradycyjnej terapii, prowokuje na Uniwersytecie w Bonn (od 25-ciu lat tam naucza) naukową dyskusję dotyczącą pracy doktora Hamera. Początkowo rektor tego Uniwersytetu wydaje pozwolenie na przeprowadzenie takiej dyskusji, jednak następnie wzbrania doktorowi Hamerowi wstęp na Uniwersytet ze słowami: "Ja nie chcę dyskutować".
Wyrok sądowy dotyczący zakazu prawa wykonywania zawodu lekarza z powodu "nie wyparcia się żelaznej reguły raka oraz nie nawrócenia się do medycyny szkolnej" ( cytat z wyroku), bez przedłożenia jakichkolwiek dowodów zaprzeczających jego tezy.
1988
profesor Uniwersytetu dr Birkmeyer oraz dr med. Elisabeth Rozkital rewidują we Wiedniu na podstawie 7 pacjentów i w obecności 5 innych lekarzy "Żelazną Regułę Raka". Rezultat tego badania został ze 100% zgodnością potwierdzony. 14 dni później, wnętrze domu doktora Birkmeyera, zostało totalnie zdewastowane przez nieznanych sprawców.
1989
Podczas zjazdu lekarzy w Monachium zostaje ponownie przeprowadzone badanie dotyczące potwierdzienia słuszności "Żelaznej Reguły Raka" na przykładze nieznanych doktorowi Hamerowi, 27-miu pacjentów. Rezultat: 100% zgodność we wszystkich przypadkach.
Kilkakrotne próby zwabienia oraz umieszczenia doktora Hamera w zakładzie psychiatrycznym pod pozorem paranoji, manii prześladowczej.
Interpelacja dotycząca ponownego rozpatrzenia sprawy sądowej zostaje odrzucona z uzasadnieniem: "Dr Hamer wzbrania się przed badaniem psychiatrycznym".
1990
Powstanie Centrum dla Nowej Medycyny w Austrii ( Burgau)
Podczas konferencji lekarskiej w Namur, 17-stu lekarzy przeprowadza ponownie, na przykładzie nieznanych doktorowi Hamerowi 6 pacjentów, weryfikację dotycząca potwierdzenia słuszności "Żelaznej Reguły Raka". Rezultat: 100% zgodność we wszystkich przypadkach. Policja przesłuchuje chorych (w miejscach ich zamieszkania), szukających pomocy u doktora Hamera, czego celem jest udowodnienie, że dr Hamer udziela porad lekarskich, bez posiadania ważnej aprobacji. To wystarczyłoby na dożywatny zakazu wykonywania zawodu.
Dr Hamer poddaje się badaniu psychiatrycznemu, które zostaje przeprowadzone przez belgijskiego lekarza -psychiatrę z Uniwersytetu w Louvain. Orzeczenie brzmi: " Jego czyny są konsekwentne i logiczne. Jeżeli domaga się innej diagnostyki oraz innego jak dotychczas sposobu leczenia, to w oparciu o analizy i badania bazujące na historii rozwoju, których podstawowe pojęcia wywodzą się z medycyny szkolnej. Nie stwierdzam u niego żadnych objawów paranoii.
Dr Hamer składa komisji do spraw rozpatrywania petycji przy Europejskim Parlamencie w Luxemburgu dokładnie udokumentowane odwołanie. Do dzisiejszego dnia pozostaje ono bez odpowiedzi.
Konferencja lekarska w Burgau, gdzie dochodzi do zweryfikowania 20 przypadków chorobowych i to w obecności 30-tu lekarzy z różnych krajów. Równiez tym razem rezultatem tego badania jest 100% zgodność z "Żelazną Regułą Raka".
1992
Na polecenie dr Pfitznera z Medycznego fakultetu przy Uniwersytecie w Dusseldorfie dochodzi do zbadania przez szefa Kliniki Dziecięcej z Galsenkirchen - prof. dr Stemmanna oraz poprzez lekarza urzędowego - dr Elke Mühlpfort - 24 pacjentów chorych na raka. Każdy z tych pacjentów ma oprócz raka i białaczki przynajmniej cztery do pięciu poważnych chorób jak np. MS, cukrzyca, alergia, epilepsja, guz mózgu, choroba infekcyjna. Również tym razem weryfikacja ta ma zbadać słuszność "Żelaznej Reguły Raka". Rezultat: " Stwierdzamy, że we wszystkich - bez wyjątku - 24 przypadkach z wieloma obrazami chorobowymi, zostały spełnione biologiczne prawidłowości Nowej Medycyny exakt dla każdej fazy chorobowej we wszystkich 3 płaszczyznach. Prawdopodobieństwo, że prawidłowości Nowej Medycyny pod względem ściśle naukowej weryfikacji zreprodukowania są prawidziwe, trzeba oszacować bardzo wysoko." Uniwersytet w Dusseldorfie nie reaguje do dnia dzisiejszego. W roku 1993 zabroniono prof. Stemmanowi wykonywania działalności psychiatrycznej. Jego oddziałowi został przydzielony inny psychiatra dziecięcy.
Lekarz naczelny, dr Wilibald Stangl, prezydent lekarzy urzędowych w Dolnej Austrii, oskarżony przez pacjenta o nieuwzględnienie "Żelaznej Reguły Raka", bada osobiście na przykładzie 250 przypadków jej słuszność. Rezultat : 100% zgodność. To jest powodem jego pisma do Uniwersytetu w Wiedniu: "Jako przewodniczący naszego naukowego Stowarzyszenia, zwracam się do Pana, Szanowny Panie Dziekanie, z prośbą o prześledzenie tej sprawy przez Uniwersytet i o zweryfikowanie "Żelaznej Reguły Raka". Reakcja: Cała rodzina Stangl była 14 dni telefonicznie terroryzowana. Po czym dr Stangl został telefonicznie wezwany do wycofania swego pisemnego żądania. W przeciwnym wypadku grożono mu pozbawienia go praw wykonywania zawodu. Dr Stangl wycofuje swoją prośbę. W odpowiedzi na to, zarówno cały szereg pacjentów jak i dr Hamer ślą listy do Prezydenta Austrii - dr Klestila. Odpowiezi brak. Prasa donosi, że Prezydent obiecuje zadbanie o to, ażeby do weryfikacji doszło.
Tego samego dnia we Francji zostaje wezwanych około 1000 wykształconych przez dr Hamera i praktykujących według jego zasad lekarzy, do przynależnych im Conseil Medical (Izb lekarskich). Wszystkich ich postawiono przed następującą alternatywą: albo pisemnie zaświadczą, że wyrzekają sie Nowej Medycyny i w przyszłości będą praktykować tylko metody medycyny szkolnej, albo stracą prawo do uprawiania zawodu.
"Club 2" - Audcycja, która została wyświetlona w austriackiej telewizji w listopadzie 1993 roku
1994
Trybunał administracyjny w Mannheimie, mocą wyroku sądowego, skazuje Uniwersytet w Tübingen do zweryfikowania prac doktora Hamera (w tym czasie mija 13 lat odkąd praca habilitacyjna została złożona). Uniwersytet oświadcza, że praca ta jest już za stara i dlatego też przedawniona. Dr Hamer pisze pracę na nowo. Uniwersytet ustala dwóch ekspertów.
Marzec: W dniu ustalonej konferencji lekarskiej, która ma na celu zweryfikowanie pracy habilitacyjnej, zamyka się doktorowi Hamerowi i jego pacjentom drzwi do sali, w której miała znaleźć miejsce weryfikacja. Dr Klippel, jeden z ekspertów musiał w "pilnej sprawie" wyjechać.
Czerwiec: Dziekan Uniwersytetu oświadcza: " że w porządku habilitacyjnym nie jest przewidziane weryfikowanie czy falsyfikowanie danego stanu rzeczy." na jakiej podstawie zostają wobec tego wybierani profesorowie, jeżeli złożone do zweryfikowania prace nie są badane?
Wrzesień: 4 belgijscy lekarze zostają wezwani przed sąd okręgowy, ponieważ praktykują w myśl doktora Hamera. Dwoje z nich, dokładnie w dniu konferencji dotyczącej Nowej Medycyny.
1995/96
Przypadek "Olivii" wzbudza międzynarodowe zainteresowanie. U ośmioletniej Olivii lekarze stwierdzają guz Willmsa. Rodzice dziewczynki odrzucają, proponowaną im przez medycynę szkolą chemoterapię i zwracają się o pomoc do doktora Hamera. Z tego też powodu grozi im utrata praw rodzicielskich, dlatego uciekają z Austrii. Mimo pisemnej obietnicy władz, że bez ich zgody, po powrocie do kraju nie będą podjęte żadne kroki medyczne, Olivia zostaje przymusowo, wbrew woli rodziców, poddana chemoterapii. Prasa wykorzystuje ten przypadek w celu poparcia medycyny szkolnej. We wszystkich doniesieniach Dr Hamer nazywany jest szarlatanem, a rodzicom zarzuca się brak odpowiedzialności. Rodzice zostają skazani w listopadzie 1996 na osiem miesięcy więzienia z zawieszeniem. Do dnia dzisiejszego rodzice są stanowczo zdania, że (Germańska)Nowa Medycyna ma rację.
"Ukoronowaniem" prześladowania doktora Hamera było jego zaaresztowanie oraz pobyt w więzieniu w Kolonii. Mimo, że akt oskarżenia był skonstruowaną przez przeciwników doktora Hamera farsą , odsiedział on w celi 9 miesięcy. W 1998 roku wypuszczono go na wolność - bez prawa wykonywania zawodu i praktycznie skazanego na wygnanie.
1998
Uniwersytet w Trnawie (Słowacja) podejmuje się zweryfikowania 5-ciu praw natury. Nowa Medycyna została sprawdzona po raz pierwszy na wyższej uczelni. Pozytywne poświadczenie tej weryfikacji zostało podpisane przez prorektora, psychiatrę oraz onkologa tej uczelni.
Niestety, oficjalnie do dzisiejszego dnia milczy się o tym!
2005
Doktor Hamer został ponownie aresztowany i wydany sądownictwu francuskiemu. Tym razem sfingowany proces miał miejsce we Francji. Doktora skazano na 3 lata więzienia.
2006
Dr Hamer został zwolniony z więzienia. Do dzisiaj przebywa na wygnaniu. Gdyby zdecydował się wrócić do Niemiec, zostanie natymiast aresztowany...
Tym razem zarzuca się jemu antysemityzm...
2006-2017
Dr Hamer mieszka na wygnaniu w Sandefjord, w Norwegii i dalej pracuje naukowo.
2-go lipca 2017
o godz. 22:10 Dr.Hamer umiera na wygnaniu w Sandefjord